“Eenzaamheid is een thema dat in vrijwel alle verhalen over waanzin terugkeert, de eenzaamheid van het niet begrepen, of zelfs verstoten worden. Verhalen en romans die dat begrip helpen te vergroten, zijn mooi op zich, maar tegelijkertijd een onontbeerlijke aanvulling op de psychiatrie”
(p.16)
“Niemand weet waar hij vandaan komt, niemand weet waarheen hij op weg is. Maar zodra hij zijn harp aanslaat en begint te zingen, raakt hij zijn toehoorders zo diep in het hart dat ze allemaal weten dat de zwijgzame man op zijn tocht door het leven een lange geschiedenis van lijden en verdriet met zich meedraagt“. (p.45)
.